Monday, August 24, 2009

ျမႇားဆိပ္တက္ျခင္း

Monday, August 24, 2009 Posted by ဂျေဂျူဝိုင်
ငါမလုိခ်င္လုိ႔ လြင့္ပစ္ထားတာပါ
ဒီေကာင္းကင္ကုိ ငါ့ေပၚ
မင္းဘာလုိ႔ လာခ်သြားတာလဲ
ေျပာလုိက္ေသးတယ္
မခ်စ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔တဲ့
နာရီက အခ်ိန္ကုိ ရွာမရသလုိ
မီးက မီးပူေလာင္ေနသလုိ
သုတၱန္ေဒသနာေတြ တရားမနာႏုိင္ေတာ့ဘူး
အခ်စ္က ေကာင္းကင္ဘံုေလာက္ေ၀းလုိ႔
ငါနဲ႔ ငါပုိေ၀းခဲ့ရၿပီ
အနီေရာင္မေလးရယ္
ပတ္၀န္းက်င္ဖိအားေလးက
မင္းစိတ္ကုိ လွည့္ဖ်ားေနတာပါ
ေလာကဓံဆုိတာ
လူေတြကုိ ရယ္တတ္ဖုိ႔ သင္ေပးတဲ့အရာပါ
မနက္ျဖန္ကုိ ပ်ံသန္းဖုိ႔
ငါ့ကုိ အားကုိးရာ မမဲ့ေစစမ္းပါနဲ႔ကြာ။

Saturday, August 22, 2009

ေျမျမဳပ္ဗံုးတစ္လံုးအေၾကာင္း

Saturday, August 22, 2009 Posted by ဂျေဂျူဝိုင်
ျပန္ျပင္မရတဲ့အိပ္မက္ဆုိးထဲက
အပူအပင္ႀကီးႀကီးမားမားနဲ႔
ကႏၲာရလုိ႔ေခၚရမယ့္ လူလယ္ေခါင္မွာ
ေျမျမဳပ္ဗံုးကုိ ႐ုတ္တရက္ တက္နင္းမိလုိက္တယ္
ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေအာင္ငါရပ္ေနလည္း
ဒီဗံုးက ေရြ႕သြားမွာမဟုတ္မွန္းသိတယ္
မင္းတုိ႔ေကာင္ေတြ တံလွ်ပ္ကုိ ေရမထင္မိေစနဲ႔စတဲ့
ခပ္ထက္ထက္ ဒီေျမျမဳပ္ဗံုးရဲ႕ ဆံုးမခ်က္မွာ
အခ်စ္ကုိရွာခဲ့ေပမယ့္ အျပစ္သာပုိမ်ားလာတယ္
ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုမွာနစ္မြန္းေနတဲ့ဗံုးက
သူ႔ကုိယ္သူ မုိက္ဘက္ကုိပါေနမွန္းမသိေသးဘူး
ငါေခၚမိလုိ႔ လုိက္လာတဲ့သူေတြရ႕ဲ
ေျခေအာက္တုိင္းဆီ ဒီေျမျမဳပ္ဗံုးက ႐ုတ္တရက္
ပြားတက္သြားတာကုိ ငါနဲ႔မဆုိင္ဘူးလုိ႔
ငါစိတ္ခ်လက္ခ်ေနခြင့္ မရွိေတာ့ဘူး
သူတုိ႔က ကမၻာေပၚက ျမန္မာေတြ
ခရိယာန္ပါတယ္ အစၥလာမ္ပါ၀င္ခဲ့တယ္
ဘီလူးလက္ထဲ ၀ရဇိန္ထည့္ခုိင္းခဲ့မိတယ္
“မနာလုိတာပါ” တစ္ခြန္းတည္းသာ ရမယ့္
ဒီေျမျမဳပ္ဗံုးဖယ္ရွားေရး လုပ္ငန္းစဥ္မွာ
ငါ အရမ္းအားကုိးရာမဲ့ေနခဲ့ၿပီ
ေငြတစ္သိန္းရတယ္ ေငြႏွစ္သိန္းရတယ္ဆုိတုိင္း
ငါ့ရင္တစ္ခုလံုး ပူေလာင္နာက်င္တယ္။
ငါ လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့ အက်ဥ္းသားတစ္ဦး
မၾကာေသးခ်ိန္က မထင္မွတ္ပဲ ျဖစ္ေနခဲ့ရပါၿပီ။

Tuesday, August 18, 2009

မ်က္ႏွာဖံုး

Tuesday, August 18, 2009 Posted by ဂျေဂျူဝိုင်
စိတ္မေကာင္းပါဘူး သူငယ္ခ်င္းေလးရယ္
ငါ့မ်က္ႏွာဖံုးကုိ မင္းလွပ္ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါ
ကံစီမံရာ မလြန္ဆန္ႏုိင္တဲ့
အ၀ိဇၹာမီးအေလာင္ခံ
အေလ့က်ပင္ေတြနဲ႔ ေတာရုိင္းတစ္ခု မင္းေတြ႔မယ္
ထပ္မံဖံုးထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွာ
ေျမြပူရာကင္းေမွာင့္ခံရတဲ့
ေဆးျပန္သုတ္ထားတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအေၾကာင္း
မျဖစ္စေလာက္ေတြကုိ
တစ္ခုၿပီးတစ္ခု လက္တည့္စမ္းေနတဲ့
အနာဂတ္ေမ့ေရာဂါသည္အေၾကာင္း
မွ်ေ၀သူမဲ့ရာသီမွာ
အၿမဲတမ္းမုိးတစက္စက္
အျပင္ထြက္ဖုိ႔ခက္တဲ့ ဗလာအေၾကာင္း
အပ်င္းေျပဆုိတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးနဲ႔
ဘာသင္တန္းညာသင္တန္းဆုိၿပီး
သင္တန္းစံုထပ္ေနတဲ့ ေျခသလံုးၾကြက္သားအေၾကာင္း
ပန္းပုထုလုိ႔မရ ထင္းစုိက္လုိ႔မရတဲံ
၀င္သက္ထြက္သက္ရွိ သစ္ေဆြးတံုးအေၾကာင္း
ဘ၀ကေပးတာေတြလည္းမရ
ဘ၀က မေပးတာေတြလည္းမရ
ေရခ်ိန္မကုိက္ဘဲ ယိမ္းထုိးမူးအန္ျပရတဲ့
အလုိလုိအဓိပတိဖြားေတြအေၾကာင္း
ေနေရာင္နဲ႔ထိရင္ ပုပ္ပြမယ့္ အသားအေရနဲ႔
လြတ္လပ္မႈအတြက္ ထုတ္ျပရတဲ့ အစြယ္အေၾကာင္း
မေရရာမႈနဲ႔ ခုတ္ထစ္ထားတဲ့
လမ္းလႊဲလုိက္ အရိပ္မဲ့
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာဖုိ႔ခက္တဲ့ ေ၀ဒနာေတြအေၾကာင္း
မင္းဆက္မသိတာ ေကာင္းတယ္ သူငယ္ခ်င္း။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုျခင္း

Tuesday, August 18, 2009 Posted by ဂျေဂျူဝိုင်
ရုိးအလြန္းတဲ့ လမ္းမေတြေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ့္ၿမိဳ႕ေလး က်က်န္ရစ္ခဲ့
သိပ္ေတာ္ၿပီး ရုိက်ိဳးတတ္သူနဲ႔ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါ
တိမ္ေတြဟာ အေနရခက္ငုပ္လွ်ိဳး
ကုိယ္က်င့္တရား မေကာင္းတဲ့ရာသီမွာ
ပြင့္တဲ့ပန္းက ရာဇ၀င္တြင္ရစ္ခ်င္တယ္လို႔
ေသြးဆုိးနဲ႔ ျခယ္သထားတဲ့ ကမာၻႀကီးက
အမွန္တရားကင္းမဲ့စြာ အသက္ရွင္
ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း မွားေနျပန္ၿပီ
မုိးေကာင္းကင္က နိမ့္နိမ့္ေလးပါလားလုိ႔
သူ႔ကုိယ္သူ ေတြ႕ရွိခ်ိန္မွာ
အ၀ီ၀ိက သူ႔ရင္ဘတ္ကုိ ဆက္ဆက္ဖြင့္
နာရီေတြ ခ်ိဳးဖ်က္သြားတဲ့ မုိင္တုိင္ေတြအားလံုး
ကေလး လုလင္ ကုန္သည္ ေယာဂီတစ္ဦးဦး
ကမ္းခြာခံရတဲ့ ေရနဲ႔ ကုန္းအစပ္ေလးပါဘဲ
ဒါေပမယ့္
ေသငယ္ေစာနဲ႔ ေမွ်ာေနတဲ့ မ်က္ႏွာၾကက္ေလးဟာ
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ ၾကမ္းျပင္ကုိ အုပ္မုိး
တယုတယအေျခြခံရတဲ့
ပြင့္ေၾကြေတြကလြဲရင္ အားလံုးေပ်ာ္ေနၾကမွာပဲ
အေမွာင္ထဲက ေဂ်ဂ်ဴ၀ုိင္တစ္ေယာက္ကသာ...။

ႏွင္းဆီေတေလ

Tuesday, August 18, 2009 Posted by ဂျေဂျူဝိုင်
ေငြဆုိတာ ရွာတတ္ရင္
လြယ္လြယ္ေလးတဲ့လား
ေျပာေပါ့ကြာ
ဒီကား ဒီဆုိင္ကယ္ေတြေနာက္
မင္းဘယ္ႏွစ္ႏွစ္မ်ား
အခန္႔သား ထုိင္လုိက္သြားႏုိင္မွာလဲ
ရုပ္ရွင္းမင္းသမီးနာမည္ေတြနဲ႔
မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြေနာက္ လုိက္မသြားခင္
နံရံထက္မွာ မင္းကုိယ္တုိင္ခ်ိတ္ထားတဲ့
မင္းအေမရဲ႕ ဓာတ္ပံုေလး
တစ္ခ်က္ေလာက္ ၾကည့္ခဲ့ပါလား
ႏွင္းဆီအေရာင္က
ျပာႏွမ္းႏွမ္းႀကီးပါကြာ
ငါတုိ႔လမ္းေပၚမွာ
မင္းနာမည္ က်ကြဲသံေတြ
ငါ ထပ္မၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး
ဘ၀တုိတုိေလးမွာ
မင္းရဲ႕ယစ္မူးအနမ္းေလးလည္း
တုိတုိေလးပဲ ရုိစီရဲ႕
စမ္းၾကည့္ေပါ့ေလ
ကံထမ္းလာတယ္ဆုိတာမ်ိဳးက
ျမင္ရတာမွ မဟုတ္တာ
ဒီငရုတ္သီးေတြထဲမွာ
တစ္ေတာင့္တစ္ေလေတာ့
မင္းအတြက္ ခ်ိဳေကာင္းခ်ိဳေနမွာပါ

မႏၱေလးရႈခင္း

Tuesday, August 18, 2009 Posted by ဂျေဂျူဝိုင်
ေႏြေရာက္ရင္ မီးထဲခုန္ဆင္းၿပီး
ေဆာင္းမွာ ေအးရိပ္ခဏခုိတတ္တဲ့
ၿမိဳ႕ေလးဟာ
မုိးမွာ တစ္ခါခါ ေရအၾကာႀကီးခ်ိဳး တတ္ျပန္တယ္။
မနက္ မနက္ သိပၸံလမ္းႏွင့္ ၇၈ လမ္းမေပၚ
စက္ဘီးလႈိင္းလံုးႀကီး လမ္းမလွ်ံက်မတတ္ စီး၀င္လာၿပီဆုိရင္
ၿမိဳ႕ေလးဟာ
အိပ္ယာေပၚကထဖုိ႔ ပ်င္းေၾကာဆန္႔တယ္
ဘုရားႀကီးအေရွ႕မုဒ္ ၈၄ လမ္းႏွင့္ လမ္းမႀကီးတစ္ေလွ်ာက္
ကားေတြ ဆုိင္ကယ္ေတြ စက္ဘီးေတြ ရႈပ္ၿပီဆုိရင္
ၿမိ႕ေလးဟာ
လုိခ်င္တဲ့အရုပ္ရတဲ့ကေလးလုိ ၿပံဳးတယ္
က်ံဳးေဘးကုိ ျဖတ္မိသူ ဘယ္သူမဆုိ
ၿမိဳ႕ေလးဟာ
ဘာနဲ႔မွ မတူတဲ့ၾကည္ႏူးမႈကုိ ေပးတယ္
နန္းစုိက္ခဲ့ရာမုိ႔ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈေတြယဥ္ေက်း
ၿမိဳ႕ေလးဟာ
ရုိးရုိးေလးနဲ႔ ေတာ္၀င္ထုိက္တယ္
ေရႊေက်ာင္းႀကီး မန္းေတာင္ေတာ္ ေရွးဘုရားေတြရွိတဲ့
ၿမိဳ႕ေလးဟာ
ကမၻာႀကီးကုိလည္း ညိွဳ႕တယ္
၂၂ လမ္းထိပ္ျမစ္ကမ္းရယ္ ဧရာ၀တီျမစ္ျပင္ရယ္
မင္းကြန္းေတာင္ရုိးေအာက္ လ်ဳိး၀င္သြားတဲ့ ေနမင္းရဲ႕ျမင္ကြင္းနဲ႔
ၿမိဳ႕ေလးဟာ
ရုိးတြင္းခ်င္ဆီထိတဲ့ အလွကုိပုိင္တယ္
ရင္ေငြ႕လံႈ မဟာမုနိႏွင့္ ေစတီပုထိုးမ်ားမွာ
ၿမိဳ႕ေလးဟာ
ပြဲေတာ္တစ္ခုပံုစံနဲ႔ အၿမဲစည္ကားတယ္
လမ္းတုိင္း ရပ္ကြက္တုိင္းမွာ ဓမၼာရံုနဲ႔
ၿမိဳ႕ေလးဟာ
ဆြမ္းေလာင္းအသင္း ၀တ္အသင္းနဲ႔ ျပည့္စံုတယ္
ပတ္ဒူး စလြယ္သိမ္း မဟာႏြယ္ဆုိၿပီး
ၿမိဳ႕ေလးဟာ
ညေနခင္းဆုိ ျခင္း၀ုိင္းမွာ အပန္းေျဖတယ္
ေဆာင္းေရာက္လုိ႔ ဇာတ္ပြဲေတြရွိၿပီဆုိရင္
ၿမိဳ႕ေလးဟာ
ဇာတ္စင္ေရွ႕က မထစတမ္းပြဲၾကည့္တယ္
ပလာစာ အင္တာနက္ကဖီးေတြနဲ႔
ၿမိဳ႕ေလးဟာ
ဂလုိဘယ္လုိက္ေဇးရွင္းနဲ႔အညီလည္းေျပးတယ္

အသံတိတ္တီးလံုးမ်ား

Tuesday, August 18, 2009 Posted by ဂျေဂျူဝိုင်
ေလးျဖဴရ႕ဲသီခ်င္းေဟာင္းကုိ နားေထာင္ရင္း
စီးကရက္ကုိ ခပ္ျပင္းျပင္း႐ႈိက္ဖြာရင္း
ေမာက္စ္၀ီးလ္ေလးကုိ လိမ့္ဆင္းရင္း
ငါ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္၊ ေအာင္ခ်ိမ့္ႏွင့္ ေအာင္ေ၀းတုိ႔ရ႕ဲ
ကဗ်ာေတြကုိ အသစ္လုိ ဖတ္ေနတယ္
ငါ့ရင္ထဲ ျပည့္ေနတဲ့ မင္းအေၾကာင္းေတြကုိ
ခလုတ္ေလးတစ္ခုႏွိပ္ၿပီး ဖ်က္ပစ္လုိက္လုိ႔ရရင္
အေကာင္းသား ဒါေပမယ့္ အခု
မင္းနာမည္ပဲ Screen အျပည့္ ေရးမိတယ္။
မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ ေန႔လည္ခင္းက
တျဖည္းျဖည္းေမွာင္လာတာကလြဲလုိ႔
အသစ္စက္စက္ အိပ္မက္ကုိ
လႈပ္ႏႈိးပစ္လုိက္ရတာကလြဲလုိ႔
င့ါအ၀ိဇၨာခ်ည္တုိင္မွာ
မင္းအၿပဳံးေတြ အၿမဲသစ္လြင္ေနတာကလြဲလုိ႔
အသိရခက္တဲ့ အၾကည့္နက္နက္ေတြထဲ
မင္းရဲ႕နားလည္မႈကုိ ငါနားမလည္ခဲ့ဘူး
ငါ့ရဲ႕နားလည္မႈကုိ မင္းနားမလည္ခဲ့ဘူး
ဒါနဲ႔ အဲဒီေမ့မရတဲ့ အခ်စ္ထဲ
ငါ့တစ္ေယာက္တည္း ငုတ္တုတ္ထုိင္က်န္ရစ္ခဲ့။