ငါ တစ္ေကာင္

ငွက္တစ္ေကာင္ဟာ ငွက္တစ္ေကာင္ကုိ
ငါးတစ္ေကာင္ဟာ ငါးတစ္ေကာင္ကုိ
အလဲထုိးတတ္သလား
ငါတစ္ေကာင္ကေတာ့ ငါတစ္ေကာင္ကုိ
ဟုိတစ္ေန႔က အလဲထုိးခဲ့တယ္
ငွက္တစ္ေကာင္ဟာ ငွက္တစ္ေကာင္ကုိ
ငါးတစ္ေကာင္ဟာ ငါးတစ္ေကာင္ကုိ
ေခ်ာင္ပိတ္ဖမ္းတတ္သလား
ငါတစ္ေကာင္ကေတာ့ ငါတစ္ေကာင္ကုိ
ဟုိတစ္ေန႔က ေခ်ာင္ပိတ္ဖမ္းခံရတယ္
ငွက္တစ္ေကာင္ဟာ ငွက္တစ္ေကာင္ကုိ
ငါးတစ္ေကာင္ဟာ ငါးတစ္ေကာင္ကုိ
ငုိျပတတ္သလား
ငါတစ္ေကာင္ကေတာ့ ငါတစ္ေကာင္ကုိ
ဟုိတစ္ေန႔က ငိုျပခံရတယ္
အဲဂလုိ အေခ်ာင္ႏႈိက္ခံရတဲ့ ငွက္နဲ႔ ငါးတုိ႔ဟာ
သတၱ၀ါတစ္ခု ကံတစ္ခုေပါ့ကြယ္လုိ႔
သူ႔ကုိယ္သူ သေဘာထားႀကီးႏုိင္လား
ငါတစ္ေကာင္ကေတာ့
ေျခေထာက္ကေလး နည္းနည္းေအးတာနဲ႔ ၀မ္းေယာင္တယ္။

Read More

ဟာသကဗ်ာ

ရဲ … “အမွန္အတုိင္းေျပာစမ္းမိန္းကေလး”
မိန္းကေလး … “ကၽြန္မကုိ မသိတဲ့ လူတစ္ေယာက္က လာနမ္းတယ္”
ရဲ … “ေကာင္းၿပီ၊ မင္းဘာျပန္လုပ္လုိက္ေသးလဲ”
မိန္းကေလး … “ကၽြန္မကုိ ဒီလုိလုပ္လုိ႔ ဘယ္ရမလဲ၊
မဟုတ္မခံတတ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ျပန္နမ္းပစ္တာေပါ့” တဲ့။
အဲဒီဟာသေလးလုိ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ မသိဘဲ နမ္းခဲ့သမွ်
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ျပန္နမ္းပစ္ခဲ့ခ်င္တာေပါ့။
ရက္စက္တတ္တဲ့ မ်က္ႏွာေတြမွာ
သနပ္ခါးေတြက အေဖြးသားနဲ႔ လွလြန္းေနေတာ့လည္း
ၾကင္နာတတ္တဲ့ မ်က္ႏွာေတြမွာ
မီး၀င္း၀င္းေတာက္ မ်က္လံုးေတြပဲ ထြန္းေပါက္ရခဲ့ေပါ့
ေကာက္က်စ္မႈက သြားတက္ေလးနဲ႔ ၿပံဳးေနေတာ့လည္း
႐ုိးသားမႈက အစြယ္တေငါေငါနဲ႔ ထြက္ခြါခဲ့ရေပ့ါ
သူတုိ႔ အတၱကို ထပ္မံအမြန္းတင္ခဲ့ၾကလုိ႔
ရာသီဥတုေပ်ာက္ဆံုးကုန္ခဲ့ၾကေၾကာင္း
သူတုိ႔ နည္းနည္းေလးျဖစ္ျဖစ္ သိၾကရင္ ေကာင္းမွာ
ေမတၱာမွန္ရင္ ေရာင္ျပန္ဟပ္မွာပါ ..တဲ့
ေသြးေအးတဲ့ မ်က္လွည့္ဆရာရဲ႕
အေ၀းက လွမ္းေခ်ာ့တဲ့ ေတးသံကုိ
ပ်ားသကာလုိ ခ်ိဳၾကလုိက္တာ
အတြင္းမွာပုန္းေနတဲ့ အဆိပ္ျပင္းေတြနဲ႔
မွားယြင္းခြင့္ကုိ အားေဆးထိုးေနမွန္း မသိၾကဘူး
က်ိဳၿပီးခ်က္ၿပီး ေသာက္ခ်င္ရေလာက္ေအာင္
ေအးေအးေဆးေဆး ထုိင္ေငးခ်င္ရေလာက္ေအာင္
ေနာင္တဟာ သိပ္ၿပီး မက္ေမာင္စရာေကာင္းေနသလား
မီးပံုထဲ က်ည္ဆံေတြ အျပည့္ထဲ့ၿပီး
၀ုိင္းႀကီးပတ္ပတ္ကေနၾကတဲ့ သူေတြအတြက္
ဖူးပြင့္ေ၀ဆာေနတဲ့ ၀မ္းနည္းမႈပန္းျခင္းရယ္
မႈိေစာ္နံေနတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈဆုတံဆိပ္ရယ္
တကယ္မရွိတဲ့ သုဂတိသုိ႔သြားရာလမ္းရယ္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္ရွာရမယ့္ မွန္တစ္ခ်ပ္ရယ္
ဟာသထဲက မိန္းကေလးရဲ႕ မခံခ်င္စိတ္မ်ိဳးနဲ႔
စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ စူးစူးနစ္နစ္ ျပန္ေပးလုိက္ပါတယ္
နတ္လူ သာဓု ေခၚေစဖုိ႔။

Read More

သူငယ္ခ်င္း

“ေန႔ေျပာေနာက္ၾကည့္ ညေျပာေအာက္ၾကည့္”တဲ့။
ေန႔ေရာ ညပါ မင္းအေၾကာင္းေျပာခဲ့ပါတယ္
ကုိယ့္ႏွလံုးသား ေအာက္မွာေရာ ေအာက္မွာပါ
မင္းေရာက္မလာခဲ့ဘူး

မ်က္ေတာင္ထူထူနဲ႔ ငါေကာေနတဲ့အလွေတြ
ေျခဖြဖြနင္းေပမယ့္ လူမိသြားတဲ့ ငါ့အၾကည့္ေတြ
မင္းေရွ႕တည့္တည့္ကေန ငါ ဘယ္သြားေနရမလဲ

မင္းရဲ႕ ခပ္မဲ့မဲ့အၿပံဳးနဲ႔
ငါ့ရဲ႕ ညေရးညတာခက္ေအာင္
အိပ္မက္ဆုိး က်ိန္စာ မတိုက္ပါနဲ႔
ငါ့မွာ တစ္ရာသီလံုး ေျခာက္ေသြ႔တယ္

မၾကာခဏဆုိသလုိပါပဲ
ငါ့ရဲ႕ ကုိယ္ႏႈတ္စိတ္သံုးပါးလံုး
မင္းကုိခ်စ္တဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတုိင္း
ငါ ဆံုး႐ႈံးရမွာ အေၾကာက္ဆံုးက
ငါ့အသက္နဲ႔ မင္းဘဲရွိတယ္လုိ႔ ေျပာမိတယ္

မင္းက
မစနဲ႔ကြာ ... တဲ့
မင္းပုတ္ထုတ္လုိက္တဲ့ ေဘာလံုးကုိ
ငါ ဘယ္ကြင္းမွာ သြားကန္ရမလဲ။

Read More

ပဥၥလက္မီးအိမ္

ေက်ာက္သားျဖဴ စားပြဲတစ္လံုးေပၚမွာ
အူေဟာင္းေလာင္း ထြက္က်ေနတဲ့
စကၠဴကဒ္ျပား သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္
ဘူတာ႐ံု ပလက္ေဖာင္းတစ္ခုေပၚက ေဆးလိပ္ျပာမ်ား
႐ုပ္ပံုလႊာတစ္ခုရဲ႕ ႐ုပ္ပံုလႊာ
ရပ္ေနတဲ့ နာရီခ်ိန္သီး အေလးခ်ိန္နဲ႔
သူ႔ရ႕ဲ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ခဏငယ္ေလးမ်ား
...ဆန္ကိတ္မုံ႔တစ္ခါေပၚက
စပ်စ္သီးတစ္လံုးရဲ႕ အံ့စရာတေစၧ
အလြမ္းနာကုိ ၀ုိင္အရက္နီတက်ိဳက္နဲ႔
သစ္ပင္ရင္း ငုပ္ဆင္းသြားတဲ့လူတစ္ေယာက္
ဖေယာင္းတိုင္တစ္ထုတ္ရ႕ဲ
မ်က္စိက်ိန္းေစတဲ့ အလင္းေရာင္မ်ား
ပန္းၿခံတစ္ခုထဲမွာ
စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ သံပတ္အၿပံဳးကုိၿပံဳး
အိပ္ငုိက္ေနတဲ့ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ကုိ ရင္မွာေပြ႔ၿပီး
ညစ္ပတ္တဲ့ ဗလာေျခေထာက္နဲ႔ ေျမႀကီးကုိ ကုတ္ျခစ္ရင္း
အရိပ္နဲ႔ ေမ့ေလွ်ာ့ေနတဲ့ ကေလးအေဖရဲ႕ပံုပန္းကုိ
အစျပန္ေဖာ္ေနတဲ့ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ အ႐ူးမငယ္တစ္ေယာက္
အ၀တ္စုတ္ေထြးထားတဲ့
ေမြးကင္းစကေလးငယ္ကုိ
လမ္းသြားလမ္းေတြကုိ လုိက္လုိက္ေပးေနေလရဲ႕
အႏုပညာရြယ္ ကေလးငယ္ကုိ ေခ်ာ့သိပ္ေနတဲ့
အစိမ္းေရာင္သစ္သား ဂစ္တာတစ္လက္
၀န္စည္စလယ္ အျပည့္သယ္လာတဲ့
မီးရထားလက္မွတ္တစ္ေစာင္
သဘာ၀႐ႈေမွ်ာ္ခင္းတစ္ခုကုိ
ဖ်က္ဆီးေနတဲ့ မ်က္ႏွာတစ္ခုကုိ
ဖယ္ပစ္လုိက္တ့ဲ လက္တစ္ဖက္
အေတြးအေခၚဟာ
အခန္းတံခါးနားက သူတုိ႔ေနရာျဖစ္တဲ့
ေပါင္မုန႔္ေတြ ဖိနပ္ၾကားေတြကုိ ျပန္ေရာက္သြားတယ္
အေတြးအေခၚဟာ မ်က္လွည့္ေနာက္ ပါသြားၾကတယ္
အေငြ႔ျဖစ္ကုန္တယ္ အေၾကာေတြေသကုန္ၾကတယ္
ခံစားခ်က္ကင္းတဲ့ ကမာၻႀကီးတစ္ခု
ျပန္ရွာမေတြ႕တဲ့ ကမာၻႀကီးတစ္ခု
ေဆြးေႏြးျပလုိ႔မရ ရွင္းျပလုိ႔မရတဲ့ ကမာၻႀကီးတစ္ခု
မူးယစ္ျခင္းလည္းရွိ မူးယစ္ျခင္းလည္းမရွိတဲ့ ကမာၻႀကီးတစ္ခု
၀မ္းနည္းျခင္းလည္းျဖစ္ ရႊင္ပ်ျခင္းလည္းျဖစ္တဲ့ ကမာၻႀကီးတစ္ခု
စစ္မွန္ျခင္းလည္းရွိ မွားယြင္းျခင္းလည္းရွိတဲ့ ကမာၻႀကီးတစ္ခု
ညဥ့္ယံလည္းရွိ ေန႔ခင္းလည္းရွိတဲ့
ငရဲျပည္လုိလွတဲ့
ကမာၻႀကီးတစ္ခု.........။

ပေရးဗားရဲ႕ကဗ်ာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္လုိ ၀ါသနာတူ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ခံစားေစခ်င္လုိ႔ ေ၀မွ်ေပးတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ ကဗ်ာပံုစံလည္းျဖစ္ပါတယ္။

Read More

မွားမိျခင္း

ကိုယ့္လံုၿခံဳမႈအတြက္ မဟုတ္တဲ့ စစ္ပြဲကုိ
၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့ ဇာတ္သိမ္းပါတဲ့
႐ုပ္ရွင္တစ္ကားလုိ ေအာက္ေမ့လုိက္သင့္မယ္
မုိးခါးေတာထဲမွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္
သြားရပ္မိတာ င့ါအမွားပဲ
ဒါလူေတြရ႕ဲ ပံုမွန္မွားယြင္းမႈ
နာရီပ်က္ထဲက မွန္ကန္မႈ
႐ႈိက္သံပါ၀င္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ
တတိယကမာၻရ႕ဲ ယဥ္ေက်းမႈ
ဂုဏ္သေရရွိ လူႀကီးမင္းတုိ႔ရ႕ဲ
ဘ၀ကုိ ပူေဇာ္မႈ
ဒါ လူအႏၶတုိရ႕ဲ ကူးစက္ေရာဂါ
ေျခာက္ခ်ားမႈရဲ႕ လံုၿခံဳရာ
မႈိေစာ္နံေနတဲ့ ေအာင္ျမင္ရာ
ေမွ်ာ္လင့္မိတဲ့ သုဂတိလားရာ
သားရဲတုိ႔ရ႕ဲ သီလေစာင့္စည္းရာ
ေယာင္ခ်ာခ်ာဘ၀ရ႕ဲ ထိရွရာ
ဒီလုိ အမွန္ေတြကုိမွ သြားသိရတယ္လုိ႔
ကဲ ကဲ ကဲ
အမႈဆင္ဖမ္းထားတဲ့ အသိတရားကုိ
ႀကိဳးမိန္႔ေပးလုိက္ၾကပါေတာ့
အမႈကုိ ဒီလုိဖြင့္လုိက္
ေဆာခရတၱိ ေသာက္ခဲ့တဲ့ အဆိပ္အေၾကာင္း
သိလုိက္တာ တစ္ခုမွားခဲ့တယ္ေပါ့။

Read More

ဒဏ္ရာမေပၚတဲ့အနာ

မင္းငိုမွာ အရမ္းစုိးေပမယ့္
မင္းငုိရေအာင္ ငါပဲ နာက်င္ေစခဲ့တယ္
ငါ မေခ်ာ့ပါရေစနဲ႔လုိ႔
ငါ့ကုိယ္ငါ တုိက္တြန္းေနရင္း
မငုိပါနဲ႔လုိ႔ တားမိျပန္တယ္
ညီမေလးေရ
ကုိယ့္ဒုကၡမုိ႔
ႀကီးက်ယ္ျပေနတာ မဟုတ္ဘူး
ဒီတြင္းက မင္းထင္တာထက္
အဆတစ္ရာျပန္နက္တယ္
ထသြားမိခါမွ ငါ့ေၾကာင့္
မင္းဘ၀တစ္ခုလံုး
ဟပ္ထုိးလဲ က်ိဳးက်ရမွာ
မင္း မသိေသးလုိ႔ပါ
ႏွလံုးသားရ႕ဲစကားကုိ
အမွန္တရားေတြ မ်က္စိမွားေနခ်ိန္
ဘ၀တစ္ခုလံုး မ်က္ရည္ထဲ မေမ်ာေအာင္
ခါးခါးတူးတူး ၿမိဳသာခ်လုိက္ ညီမေလး။

Read More

ေဆးဆုိတာ ခါးတယ္

အတုေတြက တူလာေတာ့လည္း
အတူေတြက လုိက္တုရေတာ့တာပ
အမွန္တရားက ခါးတယ္ဆုိရင္
အမွားကေတာ့ ခ်ိဳမွာပဲ
လူေတြကလည္း သကာကုိပဲ ႀကိဳက္တယ္ေလ
သဒၶါေတြ လြန္ထားၾကေလေတာ့
တဏွာကၽြန္လုိ႔ အေခၚမခံရေအာင္
တားတဲ့သူ လူယုတ္မာ ျဖစ္ကေရာပဲ
(႐ႈး – တုိးတုိး သိရင္ တိတ္တိတ္ေန)
ဆုတ္ကပ္ကုိ အျပစ္မဆုိေတာ့ပါဘူး
႐ုပ္ဓာတ္ေတြ မြဲသထက္ မြဲဦးမွာမုိ႔
ဘ၀ယာဥ္ေၾကာတစ္ခုလံုး
(ကၽြမ္းထုိး ေမွာက္ခံုျဖစ္ေအာင္)
မုသားေတာထဲ
ဂီယာ တစ္ခ်က္ထပ္ထုိးလုိက္ေစဦး။

Read More