အူေဟာင္းေလာင္း ထြက္က်ေနတဲ့
စကၠဴကဒ္ျပား သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္
ဘူတာ႐ံု ပလက္ေဖာင္းတစ္ခုေပၚက ေဆးလိပ္ျပာမ်ား
႐ုပ္ပံုလႊာတစ္ခုရဲ႕ ႐ုပ္ပံုလႊာ
ရပ္ေနတဲ့ နာရီခ်ိန္သီး အေလးခ်ိန္နဲ႔
သူ႔ရ႕ဲ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ခဏငယ္ေလးမ်ား
...ဆန္ကိတ္မုံ႔တစ္ခါေပၚက
စပ်စ္သီးတစ္လံုးရဲ႕ အံ့စရာတေစၧ
အလြမ္းနာကုိ ၀ုိင္အရက္နီတက်ိဳက္နဲ႔
သစ္ပင္ရင္း ငုပ္ဆင္းသြားတဲ့လူတစ္ေယာက္
ဖေယာင္းတိုင္တစ္ထုတ္ရ႕ဲ
မ်က္စိက်ိန္းေစတဲ့ အလင္းေရာင္မ်ား
ပန္းၿခံတစ္ခုထဲမွာ
စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ သံပတ္အၿပံဳးကုိၿပံဳး
အိပ္ငုိက္ေနတဲ့ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ကုိ ရင္မွာေပြ႔ၿပီး
ညစ္ပတ္တဲ့ ဗလာေျခေထာက္နဲ႔ ေျမႀကီးကုိ ကုတ္ျခစ္ရင္း
အရိပ္နဲ႔ ေမ့ေလွ်ာ့ေနတဲ့ ကေလးအေဖရဲ႕ပံုပန္းကုိ
အစျပန္ေဖာ္ေနတဲ့ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ အ႐ူးမငယ္တစ္ေယာက္
အ၀တ္စုတ္ေထြးထားတဲ့
ေမြးကင္းစကေလးငယ္ကုိ
လမ္းသြားလမ္းေတြကုိ လုိက္လုိက္ေပးေနေလရဲ႕
အႏုပညာရြယ္ ကေလးငယ္ကုိ ေခ်ာ့သိပ္ေနတဲ့
အစိမ္းေရာင္သစ္သား ဂစ္တာတစ္လက္
၀န္စည္စလယ္ အျပည့္သယ္လာတဲ့
မီးရထားလက္မွတ္တစ္ေစာင္
သဘာ၀႐ႈေမွ်ာ္ခင္းတစ္ခုကုိ
ဖ်က္ဆီးေနတဲ့ မ်က္ႏွာတစ္ခုကုိ
ဖယ္ပစ္လုိက္တ့ဲ လက္တစ္ဖက္
အေတြးအေခၚဟာ
အခန္းတံခါးနားက သူတုိ႔ေနရာျဖစ္တဲ့
ေပါင္မုန႔္ေတြ ဖိနပ္ၾကားေတြကုိ ျပန္ေရာက္သြားတယ္
အေတြးအေခၚဟာ မ်က္လွည့္ေနာက္ ပါသြားၾကတယ္
အေငြ႔ျဖစ္ကုန္တယ္ အေၾကာေတြေသကုန္ၾကတယ္
ခံစားခ်က္ကင္းတဲ့ ကမာၻႀကီးတစ္ခု
ျပန္ရွာမေတြ႕တဲ့ ကမာၻႀကီးတစ္ခု
ေဆြးေႏြးျပလုိ႔မရ ရွင္းျပလုိ႔မရတဲ့ ကမာၻႀကီးတစ္ခု
မူးယစ္ျခင္းလည္းရွိ မူးယစ္ျခင္းလည္းမရွိတဲ့ ကမာၻႀကီးတစ္ခု
၀မ္းနည္းျခင္းလည္းျဖစ္ ရႊင္ပ်ျခင္းလည္းျဖစ္တဲ့ ကမာၻႀကီးတစ္ခု
စစ္မွန္ျခင္းလည္းရွိ မွားယြင္းျခင္းလည္းရွိတဲ့ ကမာၻႀကီးတစ္ခု
ညဥ့္ယံလည္းရွိ ေန႔ခင္းလည္းရွိတဲ့
ငရဲျပည္လုိလွတဲ့
ကမာၻႀကီးတစ္ခု.........။
ပေရးဗားရဲ႕ကဗ်ာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္လုိ ၀ါသနာတူ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ခံစားေစခ်င္လုိ႔ ေ၀မွ်ေပးတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ ကဗ်ာပံုစံလည္းျဖစ္ပါတယ္။